W jakim zakresie i w jakiej procedurze realizowana jest odpowiedzialność przed TS Prezydenta RP?

Prezydent ponosi przed TS odpowiedzialność konstytucyjną oraz odpowiedzialność karną za przestępstwa.
Prawo postawienia Prezydenta w stan oskarżenia przysługuje wyłącznie Zgromadzeniu Narodowemu. Prawo do pociągnięcia do odpowiedzialności konstytucyjnej przysługuje wyłącznie Sejmowi. Wstępny wniosek o postawienie Prezydenta w stan oskarżenia może być złożony do Marszałka Sejmu przez co najmniej 140 członków Zgromadzenia Narodowego. Postawienie w stan oskarżenia Prezydenta następuje poprzez uzyskanie w drodze uchwały przez Zgromadzenie Narodowe większości co najmniej 2/3 ustawowej liczby członków ZN, czyli przynajmniej 374 głosów. Podejmując uchwałę o postawieniu w stan oskarżenia ZN wybiera spośród swoich członków dwóch oskarżycieli. Podjęcie uchwały o postawieniu w stan oskarżenia powoduje zawieszenia danej osoby w sprawowaniu urzędu. Jeżeli ZN nie podejmie uchwały o postawieniu Prezydenta w stan oskarżenia, wówczas przewodniczący ZN stwierdza umorzenie postępowania w sprawie. Postępowanie przed TS jest 2 instancyjne. W razie uznania przez TS popełnienia czynów w związku ze złamaniem konstytucji orzeka - złożenie go z urzędu. Za czyny wypełniające znamiona przestępstwa TS wymierza kary przewidziane w ustawach karnych.